Het farmaceutisch bedrijf Reata kondigde aan dat er positieve resultaten geboekt werden in de klinische fase 2 trial voor Omaveloxolone bij patiënten met ataxie van Friedreich
Het farmaceutisch bedrijf Reata (Texas) kondigde op 14 oktober 2019 aan dat er positieve resultaten geboekt werden in de klinische fase 2 trial voor Omaveloxolone (Moxi, in andere bronnen ook wel eens Omav genoemd) bij patiënten met ataxie van Friedreich.
Omaveloxolone is een Nrf2 activator die de productie van ATP (adenosine triphosphate) in de mitochondrieën herstelt. Dit ATP speelt een essentiële rol in de energiehuishouding van de cel. Omaveloxolone zorgt ook voor een toename van de productie van antioxidanten waardoor de oxidatieve stress en de inflammatie verminderd worden, wat voor allebei een gunstig effect zou hebben bij FA.
Het betrof hier een dubbelblindstudie over 48 weken tegenover een placebo (modaliteiten van de studie - Engelse tekst). Na 48 weken was er een significante verbetering in de gemodifiëerde FA rating scale (mFARS). De mFARS geeft een score weer die gebaseerd is op de uitvoering van een aantal activiteiten zoals spraak en slikken, coördinatie van de bovenste en onderste ledematen, staan en stappen (presentatie van de resultaten van de studie - Engelse tekst).
De deelnemers aan de studie hadden een mFARS score tussen 20 en 80 punten. (een lage score staat voor een beter resultaat in de testen). Na 48 weken Omaveloxolone was er gemiddeld een verbetering van 2.4 punten tegenover de deelnemers die een placebo kregen. Hierbij is het nuttig om weten dat de patiënten onder placebo gemiddeld 0.85 punten omhoog gingen tijdens de trial van 48 weken, terwijl de patiënten onder Omaveloxolone gemiddeld 1.55 punten naar beneden gingen, wat dus in totaal een verschil maakt van 2.4 punten. Een verbetering van 2.4 punten is gelijkwaardig aan de progressie van 1 tot 2 jaar, afhankelijk van de patiënt. Het is ook belangrijk te vermelden dat we hier te maken hebben met een omkeer van de progressie, niet enkel een vertraging van de progressie.
Is dit goed nieuws? Uiteraard is dit prima nieuws, we spreken hier over een product dat een betekenisvolle verbetering in de neurologische waarden bij FA brengt, dat oraal wordt ingenomen en waarvan er weinig bijwerkingen zijn gemeld.
Toch zijn er een aantal kanttekeningen te maken. Om te beginnen dit: op dit ogenblik is Omaveloxolone wereldwijd nergens geregistreerd als geneesmiddel. Eerst moet er nu een goedkeuring komen van het FDA (Food and Drug Administration) en daarna moet het in alle andere landen worden erkend. We spreken hier dan al gauw van een proces dat tenminste 6 maanden tot 2 jaar kan in beslag nemen. Het is wel zo dat de studie die gebeurd is een zogenaamde “Pivotal” Phase 2 studie (een “spil”-studie) is, een studie die zo belangrijk is dat ingeval van positieve resultaten (wat hier het geval is) dit onmiddellijk kan leiden tot erkenning zonder dat er eerst een Phase 3 studie moet komen.
Intussen is het ook zo dat Reata de rechten voor ontwikkeling en commercialisering van Omaveloxolone teruggekocht heeft van AbbVie aan wie ze de licentie voor o.a. dit product een tiental jaar geleden hadden toevertrouwd. Wat dit voor de prijssetting van dit middel betekent is niet duidelijk, maar allicht is het een voordeel dat alles nu in handen is van Reata.
Bovendien is het positief dat Reata op zijn website claimt dat ze niet afkerig zijn om mee te werken aan zogenaamde “compassionate-use” programma’s waardoor dokters voor hun patiënten met levensbedreigende aandoeningen onder bepaalde omstandigheden toegang kunnen krijgen tot deze innovatieve geneesmiddelen. (Reata - compassionate-use - Engelse tekst)
Intussen blijven er wel nog vele onbeantwoorde vragen in verband met Omaveloxolone. De studie liep over 48 weken, maar loopt de verbetering die over die 48 weken gemeten werd nadien ook verder in dezelfde mate? Geldt de verbetering die gemeten werd ook voor onze meer geavanceerde FA-ers op een gelijkaardige wijze? Is er een mogelijkheid om de progressie verder terug te draaien, bijvoorbeeld tot 5 jaar of langer? Als we jonge kinderen met FA dit product aanbieden, zal dit product er dan voor zorgen dat ze hun ganse leven kunnen blijven stappen? Kan elke beschadiging in dat geval dan worden voorkomen?
Vele vragen waarover de verlengde studie hopelijk uitsluitsel zal brengen.
Maar ook dan komen nieuwe vragen op: kan Omaveloxolone ook verbetering brengen voor andere aandoeningen die gelinkt zijn aan een verminderde functie van de mitochondrieën?
Misschien moeten we intussen in de eerste plaats maar gewoon blij zijn dat er eindelijk een keerpunt in zicht komt waarbij FA kan aangepakt worden. Ook gentherapie lijkt er aan de horizon aan te komen. Misschien moeten we ook dankbaar zijn dat FARA (Friedreich’s ataxia research alliance) (FARA - missie - Engelse tekst) mee zijn schouders zet onder het onderzoek naar therapieën voor FA.
In een interview voor CNBC krijgen we ook de positieve visie van de CEO van Reata te zien, waarbij hij spreekt van een voor de patiënt betaalbare behandeling met Omaveloxolone. (Interview CNBC van Warren Huff, Pharma CEO van Reata)
Auteur: Dirk Cornil, diagnosegroep verantwoordelijke Ataxie van Freidreich, SCA en andere ataxieën Spierziekten Vlaanderen vzw - 26-10-2019
