Wat is DVN?
DVN is een vorm van Polyneuropathie. DVN is een aandoening van de perifere zenuwen die zich kenmerkt doordat bij deze polyneuropathie vooral de dunne vezels beschadigd zijn. De dunne vezels, de gemyeliniseerde en de ongemyeliniseerde, zijn de uiteinden van de zenuwen. Die zenuwen staan in voor de tastzin, het temperatuurgevoel en enkele autonome functies zoals zweten, bloeddruk,... Als die dunne vezels, die net onder de huid liggen, minder goed functioneren of beschadigd raken spreken we van DVN. Cijfers over hoe vaak de aandoening voorkomt: men schat dat er minimaal 53 inwoners per 100000 de aandoening hebben en er jaarlijks 12 per 100.000 nieuwe patiënten bijkomen.
De oorsprong van DVN
De oorzaak van dunnevezel-neuropathie kan heel divers zijn. Het komt vaak voor als complicatie bij diabetes mellitus, alcoholisme, een gebrek of juist overschot aan bepaalde vitaminen en een aantal bloedziekten en auto-immuunziekten. Soms komt de aandoening voor bij alcoholmisbruik of bij gebruik van bepaalde medicijnen. Bij een groot deel van de patiënten (1/3) wordt geen oorzaak gevonden. Wee noemen dit dan een idiopathische (zonder bekende oorzaak) dunnevezel-neuropathie. Bij een deel van de patiënten waarbij geen onderliggende oorzaak voor de dunnevezel-neuropathie werd gevonden, is een afwijking in het SCN9A-gen aangetoond. Deze erfelijke oorzaak leidt tot een afwijkend natriumkanaal (zoutkanaal), met als gevolg een verhoogde prikkelbaarheid van de zenuwen.
De symptomen van DVN
Positieve sensibele symptomen, spontaan of uitgelokt, overheersen meestal het klinisch beeld. Een heel typische klacht bij DVN is pijn. Vaak spreekt men van een zeurende, scherpe (16%), brandende (65%), diepe (4,5%) of prikkelende pijn. De pijn komt zowel overdag als 's nachts voor. Ook schietende pijn komt voor. In sommige gevallen zal er ook sprake zijn van gevoelsstoornissen, in dit geval kan het zijn dat de dikke zenuwvezels ook betrokken zijn. Men spreekt dan over verminderd warmte en koude gevoel en een mindere tastzin door de pijn. Pijnklachten komen vaak voor in een klassiek sokvormig gebied, maar kunnen ook meer vlekkerig verdeeld zijn, of gelokaliseerd, bijvoorbeeld bij het burning mouth syndroom, waarbij ook een afname van dunne vezels in het huidbiopt werd gevonden.Andere symptomen zijn een schommelende bloeddruk, klachten van darmproblemen en problemen met de maag, last van droge ogen en/of mond, zweetproblemen en hartkloppingen.
De diagnose stellen
Bij het stellen van de diagnose DVN zal het klachtenpatroon van de patiënt worden nagegaan. Zo kan de arts verdere onderzoeken verrichten naar de oorzaak van het ontstaan van de aandoening.Om de diagnose te stellen zal de arts een aantal onderzoeken verrichten:
- een temperatuur-drempelonderzoek is een onderzoek naar de temperatuurgevoeligheid.
- een contact heat evoked potentials is onderzoek naar de geleiding van warmteprikkels.
- een huidbiopt is het wegnemen van een stukje huid om verdere onderzoeken op uit te voeren. De hoeveelheid vezels wordt via microscopisch onderzoek vastgesteld.
- een EMG onderzoek wordt gedaan om de geleiding in de dikke zenuwvezels te onderzoeken.
- een bloedonderzoek.
- een neurologisch onderzoek: onderzoeken van de kracht, reflexen en het gevoel.
De behandeling
Bij dunnevezel-neuropathie zal men in eerste instantie proberen de oorzaak van de neuropathie te achterhalen. Eenmaal die gekend is, kan men de oorzaak van de dunnevezel-neuropathie aanpakken.
In sommige gevallen is de oorzaak niet terug te vinden, dan wordt er overgegaan op het bestrijden van de symptomen van DVN.Dit zal vooral pijnbestrijding omvatten op basis van medicijnen. Helaas zal die pijnbestrijding beperkte resultaten opleveren.Vaak krijgen patiënten antidepressiva omdat verschillende studies hebben aangetoond dat antidepressiva ook doeltreffend zijn gebleken als behandeling. Bij de groep patiënten die antidepressiva nemen zal 15 tot 20% de behandeling stoppen door de neveneffecten.
Een tweede mogelijke behandeling is het toedienen van anti-epileptica. Onderzoeken toonden aan dat anti-epileptica goede resultaten gaven bij het bestrijden van neuropathische pijnklachten.
Opiaten toedienen is een andere mogelijke behandeling. Het gebruik van opiaten heeft één groot nadeel: het heeft een sterk verslavende werking. Andere bijwerkingen zijn obstipatie, misselijkheid en verwardheid.In sommige gevallen zal de patiënt simultaan verschillende behandelingen krijgen.
Naast deze behandelingen zal er meestal sprake zijn van een multidisciplinaire behandeling van de patiënt. Daarmee wordt bedoeld dat naast een neuroloog vaak ook een psycholoog, psychiater of revalidatiearts de patiënt zal behandelen.
Interessante links
VIDEO DVN - Deze video is een uitgave van Spierziekten Nederland (www.spierziekten.nl). De film is bedoeld voor mensen met dunnevezel-neuropathie en hun familieleden. Ook aanbevolen voor zorgverleners.
DVN-groep op Facebook
Heb jij ook een Facebookaccount? Surf, vind en volg ons dan via onze Facebookpagina DVN Spierziekten Vlaanderen.
NMRC – Neuromusculaire referentiecentrum
In België kunnen mensen met een neuromusculaire aandoening zich wenden tot neuromusculaire referentiecentra (NMRC). Zij kunnen daar terecht bij een deskundig team van allerlei disciplines voor diagnose, behandeling en begeleiding. Voor en samen met de persoon en zijn omgeving garandeert het deskundig team alle zorgen op medisch, paramedisch, psychologisch en sociaal vlak.
Lid worden van onze vereniging?
Bij Spierziekten Vlaanderen vzw zijn personen met om het even welke neuromusculaire aandoening welkom, maar ook ouders, familieleden, vrienden, professionelen of andere betrokkenen.
Spierziekten Vlaanderen vzw biedt daarom verschillende soorten van lidmaatschap aan die optimaal afgestemd zijn op de verschillende gezinssituaties en noden van onze leden.