Nieuwe mogelijkheden in het stellen van de diagnose CIDP

07 november 2017 - Auteur: Filip Rabaut, verantwoordelijke Diagnosegroep Polyneuropathieën - Spierziekten Vlaanderen vzw 

Hoe stelt men een diagnose?

De aandoening gaat gepaard met een aantal specifieke symptomen die zich uiten bij de patiënt. De patiënt gaat naar aanleiding van die symptomen naar een arts of spoedgevallendienst. Op basis van deze symptomen zal de patiënt doorverwezen worden naar een neuroloog. De neuroloog heeft een aantal onderzoeksmethoden om op basis van de symptomen tot een bepaalde diagnose te komen. Een aantal van deze onderzoeksmethoden zijn richtinggevend, de overige zullen andere aandoeningen uitsluiten.

Onderstaande onderzoeksmethoden zijn geschreven vanuit een vermoeden van CIDP.

Oplijsten van de klachten:

De neuroloog zal alle klachten van de patiënt in kaart brengen. Bepaalde combinaties van specifieke klachten kan de neuroloog een indicatie geven in welke richting er moet gezocht worden.

Klinisch onderzoek:

In een tweede fase zal de neuroloog een klinisch onderzoek uitvoeren bij de patiënt. Dit onderzoek omvat o.a. het testen van de kracht, reflexen en het gevoel.

Indelen van het type CIDP volgens bovenstaande onderzoeken

Bovenstaande onderzoeken zullen enkele kenmerkende symptomen aan het licht brengen. Op basis van die resultaten zal er een bepaald type CIDP kunnen getraceerd worden.

Opdeling volgens kenmerken:

Een EMG- onderzoek

Door middel van een elektromyografisch onderzoek (EMG) wordt de snelheid van de elektrische geleiding van de zenuwen naar de spieren en de reactiesnelheid van de spieren gemeten.

De snelheid van de elektrische geleiding van de zenuwen naar de spieren en de reactiesnelheid van de spieren kunnen verstoord worden door beschadiging van het omhulsel (myeline) van de zenuwkern (axon).

Lumbaalpunctie of ruggenmergprik:

Ook wordt het eiwitgehalte in het lumbaalvocht onderzocht. Bij CIDP is dit meestal verhoogd.

Bloedonderzoek:

Het bloedonderzoek is  belangrijk om andere mogelijke oorzaken van de klachten zoals diabetes of een schildklieraandoening uit te sluiten.

Flowchart diagnose stellen bij CIDP:

Nieuw: MRI- onderzoek

Men heeft kunnen vaststellen dat een MRI- onderzoek kan bijdragen tot het stellen van de diagnose CIDP en bij twijfel zelfs deze onzekerheid kan wegnemen.

Bij CIDP zal een MRI ter hoogte van de plexus verdikkingen en/of ‘wit’ signaal vertonen van de zenuw(wortels). De MRI kan uitgevoerd worden zonder contrastvloeistof (beperking in tijd onderzoek)

Nieuw: echografie bij CIDP

Doordat de zenuwen relatief oppervlakkig gelegen zijn, zijn deze uitermate geschikt om te bekijken aan de hand van een echografie. Meestal zal de echografie uitgevoerd worden ter hoogte van de arm en de plexus. Ook via de echografie kan er een duidelijke verdikking in meerdere zenuwen worden vastgesteld bij CIDP.